من معتقدم که زنها از ابتدای بشر قدرتمند بودند. از سیب گاز زده حوا بگیر که آدم را از بهشت راند تا علت به وجود آمدن انقلابها، پیروزیها و شکستها... که نشان داده همیشه پای یک زن در میان است.
وقتی آنها نه میگویند؛ یعنی واقعاً نه! و زمانیکه بله میگویند، دقیقاً همان بله است. بدون هیچ اضافه یا حذفی!
اگر آنها نبودند، هیچ مردی معنی وطن را نمیفهمید تا جانش را در جنگها فدا کند. آنها بودند که همسران و پسران خود را برای جنگیدن با دشمن ترغیب میکردند؛ وگرنه کدام حکومت میتوانست لشکر به لشکر حتی با وعده و وعید به جبهه نیرو بفرستد؟
همین الآن هم الکی میگویند که قوانین علیه آنهاست و دولتِ مردسالاری‌است! حقیقتا همیشه حق با آنها بوده؛ اما انگار ظاهراً وانمود میکنند که نیست! که این هم لابد قدرت دستهای پشت‌پرده آنهاست... و برای همین است که دولتها از این قدرت واهمه دارند. شرق و غرب هم ندارد و هرکدام برای تضعیفشان دست به اعمالی میزنند. شرق آنها را محدود میکند و غرب با جذابیتهایی که دارند سرگرمشان میکند. با این حال هر دو خوب میدانند که زنها قدرتمندترین و شکست‌ناپذیرند.

مردبارونی - ۱۴۰۱/۰۴/۲۴

این روزا با توجه به اتفاقات تلخ اخیر، گرونی سرسام‌آور و بی‌پولی مردم؛ هر روز بیلبوردهای تبلیغاتی در سطح شهر از کنسرت خوانندگان مختلف که خیلیاشون به واسطه مافیا به شهرت رسیدن می‌بینیم؛ اونم با قیمت بالای بلیط و اجرا در سالنهای بی‌کیفیت که حتی گفته میشه بعد از ماه محرم و صفر قراره گرونتر از این هم بشه که متاسفانه یا خوشبختانه یک فرد متوسط جامعه توانایی خرید بلیط چنین کنسرتهایی رو نداره و باید گفت شهر ما و دیگر شهرستانها منبع درآمدی شدند برای این خوانندگان که بعضیاشون نه ذره‌ای استعداد داشتن، نه پشتکار و نه حتی توانایی فردی که تنها با وجود مافیای کثیف موسیقی به اینجا رسیدند.
هنرمندانی که مثلا خودشون رو مردمی میدونن اما در برابر بی‌عدالتیها، گرانیها و اتفاقات تلخی مثل متروپل، قطار مشهد به یزد و دیگر ستمهایی که به مردم رواست سکوت میکنن و از هنر فقط کاسبی‌شو دارن.

مردبارونی - ۱۴۰۱/۰۴/۱۷

همه‌امون شدیم بردگانی برای اربابان پنهانی که هرگز هم ندیدیمشون اما برای چندرغاز پول؛ باید ناخواسته شریک جرم ثروت حرومشون باشیم. در واقع گذشتگان ما هیچ کمکی به تغییر وضع دیروزشون نکردند؛ فقط ارباب و برده رو به شکل دیگه‌ای با دنیای مدرن امروز اُنس دادند.

راتین رها - ۱۴۰۱/۰۴/۰۴

بمناسبت روز جهانی صدا؛ درد و دل بسیاری از هنرمندان شهر و استان رو در این ویدیو فریاد زدم که از شما همراهانم میخوام تا این پست رو به اشتراک بزارید تا دغدغه‌های ما شنیده شوند.

عکس و فیلم:
@parvinyusefi

زندگی تمام انسانهای روزگار شبیه صحنه است؛ با این تفاوت که کارگردان ما خداوند است که نقش تک تک بندگانش را در تقدیر نوشته و ما بازیگران این سرنوشت تحمیلی هستیم و همین میشود که یکی را خوش شانس و دیگری را بد اقبال میدانیم.

✍🏻 راتین رها - ۱۴۰۱/۱/۷

هفتم فروردین روز ملی هنرهای نمایشی؛ مقارن با ۲۷ مارس، روز جهانی تئاتر، بر همه ی هنرمندان این عرصه، به ویژه داداش نریمان و دیگر دوستانم در این حوزه مبارک.

«اردیبهشت تئاتر ۱۳۹۳» بود که هنرمندان نمایش شهرستان زرند چند تئاتر را برای یک جشنواره شهرستانی به روی صحنه بردند که مسئول برگزاری آن، درخواست ساخت شعر و آهنگی براساس موضوع و نام نمایشها را داشت که در شب اختتامیه توسط گروههای مختص هر نمایش به صورت زنده اجرا شود که حاصل این پیشنهاد، سرودن ترانه «صحنه» و ساخت ملودی آن شد که در این ویدیو میشنوید. هرچند اجرای این اثر به دلیل عدم آمادگی بچه های نمایش و فشار کاری که آن روزها بر روی دوش کشیده بودند لغو شد و به جای آن آهنگ «هنرمند» توسط بنده اجرا شد؛ اما آرزویم این است که بزودی این فرزند ۸ ساله ام نیز به مرحله انتشار برسد.
ضمناً در این قسمت از ترانه ای که با گیتار اجرا شد؛ نام نمایشهای «جایی شبیه جنگل، عشق رو به تاراج و حسرت» به همراه موضوع آنها در محتوای شعر آمده است.

بهار هر سال با زادروز تو می شکفد و چه خوشبختم که مرا در دامان مادرانه ات قدرتمند و پر غرور پرورانده ای تا مردانه پای تمام آن چه که این روزها همه از آن فراری اند بمانم ‌و برای دل های خسته و مأیوس ترانه ی عشق و امید بسرایم.
به من آموخته ای که ریشه و اصالت به رایگان دست نیافته که راحت عزت نفس را فدای هیچ و پوچ این جهان فانی کنم. یاد گرفته ام برای آنکه دلی نشکند؛ حتی اگر حق با من است، از حقوق خویش بگذرم تا خاطری آزرده و چشمی تر نشود.
من این گونه زیر دستان پر مهر و مادرانه ات بار آمده ام. خدا را شکر که دارمت ♥️🙏

✍🏻 راتین رها - ۱۴۰۱/۱/۳

* یادگاری اولین روز قرن ۱/۱/۱

موسیقی پس زمینه: آهنگ «امیر عظیمی» با نام قرن جدید

قرن ۱۳۰۰ هم تمام شد اما آنچه که پایان نمی یابد خاطرات خوب و نام های نیک است که در ذهن ها ماندگار می مانند.
با گذشت یک سال دیگر، بیشتر از هر بار به این یقین رسیده ام که شعور و درک آدم ها؛ نه به مدرک تحصیلی آن هاست، نه به ثروتشان، نه به مقام و قدرتشان و نه به سن و جنسیتشان؛ بلکه به روح و قلب تپنده شان است که در کالبد آدمی، انسان نمایی می کنند.

✍🏻 راتین رها - آخرین روز قرن (۱۴۰۰/۱۲/۲۹)

تصاویری از استان کرمان را در سال ۱۴۰۰ با چاشنی آهنگ «سی سالگی» می بینید و می شنوید.

سال جدید مبارک 🌹❤️

آثار راتین رها را از کانال RatinMusic@ و یا وبسایت www.RatinRaha.ir دانلود فرمایید.

بمناسبت ۵ سالگی آهنگ رسوا؛
حتی بشوم رسوا، همرنگ جماعت نشود این من!

عجب صبری خدا دارد که می‌فهمد، می‌بیند و می‌شنود اما باز فرصت بازگشت می‌دهد.
در آستانه‌ی پنج سالگی آهنگ «رسوا» باز یادآور می‌شوم که هیچ سنگی نمی‌تواند مانع حرکت قطاری که لوکوموتیورانش پروردگار است شود. آدم‌های خودبین و بخیل هرچقدر هم خود را به آب و آتش بزنند؛ باز آن‌چه که باید پیش آید، همان خواهد شد.
به قول معروف خداوند به آن‌ها که قصد دارند عزیزی را ذلیل کنند یا ذلیلی را عزیز کنند می‌خندد و ای کاش آنان دست از مداخله در زمان بردارند و بگذارند سرنوشت کار خودش را به خوبی پیش ببرد.
پنج سال پیش (۲۰ اسفند ۱۳۹۵) اثری از بنده و همکاری رپر خوب و مستعد استان‌مون (فُلانی) با شعر فوق‌العاده مفهومی «رازق فانی» ‌و ملودی و تنظیم بنده منتشر شد که با هر بار شنیدنش به من تلنگری می‌زند تا در همه‌حال؛ خودِ خودِ واقعی‌ام باشم. نه از پرواز مغرور و متکبر شوم و نه از سقوط مأیوس و اندوهگین! من همانم که ۳۰ سال پیش بوده‌ام و خواهم بود و به هیچ‌وجه هم‌رنگ جماعت نخواهم شد و عوض هم نمی‌شوم؛ مگر به صفات نیکو تا به معنای حقیقی «راتین» برسم.
… و ختم کلام من در روزهای پایانی سال ۱۴۰۰ عکس آن ضرب‌المثل است که خود بگویم؛ حتی بشوم رسوا، همرنگ جماعت نشود این من!

راتین رها - ۱۴۰۰/۱۲/۱۹

هر آنچه خدا بخواهد همان می‌شود. تقدیر قدرتی دارد که کسی جلودارش نیست.
قطاری که لوکوموتیورانش پروردگار باشد، با هیچ سنگی از حرکت باز نمی‌ایستد و همین عین حقانیت معجزه است.

✍️ #راتین_رها

✓ در رابطه با حواشی جدید فضای مجازی؛

مهدی صمدانی: من بزرگی در زرند نمی‌بینم

راتین رها: خدا را سپاسگزارم که از آن محیط مسموم دور شده‌ام

مهدی جان! شیر مادرت حلالت که صادقانه و جسور حرف‌هایی را زدی که شاید این سال‌ها در دل بسیاری از هنرمندان واقعی شهرمان مانده بود و کمتر کسی شهامت فریاد زدنشان را داشت.
هنوز زخم عمیق همین مدعیان انگشت‌شمار که خود را برتر از همه می‌دانند بر دلم تازگی دارد. هنوز آن تابستان سال ۱۳۹۴ را فراموش نکرده‌ام که هجمه‌ی بی‌مروتی‌های این جماعت در محافل هنری و فضای مجازی چطور قلبم را می‌شکست. ولی خدا را شکر زمان که بهترین استاد همیشه‌ی تاریخ بوده است؛ روی سکه‌ی دیگر این حضرات که سال‌ها پیش ذاتشان را به فعالان فرهنگی و هنری شهر گوشزد می‌کردم و متأسفانه اکثراً آن روزها خود را به کوری و ناشنوایی بسته بودند؛ حالا به قدرت تقدیر خداوند، برایشان نمایان کرده است.
قریب دو سال است که بنده و داداشم (نریمان) دیگر در زرند زندگی نمی‌کنیم و هیچ اطلاعی نیز از اتفاقات جامعه‌ی فرهنگی و هنری آنجا نداریم؛ اما انگار رفتار زشت این جماعت بخیل پایانی ندارد و این روزها نیز در فضای مجازی حواشی جدیدی ایجاد کرده‌اند که در صفحه اینستاگرام یکی از مُحبانشان با انتشار یک فایل صوتی که در کنار اسامی دیگر هنرمندان زرندی، نام بنده و داداشم (نریمان) هم در آن آورده شده که این عمل ناپسند موجب آزردگی خاطر جامعه‌ی هنری زرند شده است.
یادم است در ایام پیاده‌روی اربعین سال ۱۳۹۵ بود که بارها دست دوستی و صمیمیت به این جماعت دادم تا شاید به حرمت خون امامی که قبولش دارند به این دشمنی و کینه‌توزی‌ها پایان دهند اما متأسفانه کسی‌که درک قدردانی ندارد و قلب و ذاتش سال‌ها از سیاهی مملوء شده، خدا هم قادر به تغییر دادنش نخواهد بود؛ چه برسد به تلاش من یا خودش!
در پایان از خداوند عزیز هزاران بار سپاسگزارم که از آن محیط مسموم و تعدادی انگشت‌شمارِ خودبین که جز تحقیر، تخریب، تمسخر، سنگ‌اندازی و کینه‌توزی کار دیگری بلد نیستند دور شده‌ام که خوشبختانه تاثیر مثبت مهاجرتم را کاملا احساس و لمس کرده‌ام که با آرامش و پشتکاری قویتر هدفم را دنبال خواهم کرد که ان‌شاءالله به‌زودی شاهد آثار با کیفیت‌تر و بهتری از ما در آینده‌ای نزدیک خواهید بود و ای‌کاش این کوته‌فکرها می‌فهمیدند که مسیر هیچ هنرمندی با این موانع و رفتارهای پلید به پایان نمی‌رسد؛ بلکه او را برای به آغوش کشیدن اهدافش قوی‌تر می‌کنند.

دوستدار شما؛
راتین رها